همراه با شبنم مقدمی راجع به فیلم کودکانه «شکلاتی» که روزهای نهایی اکران را سپری می کند. از او راجع به مواجهه بازیگران حرفه ای با سینمای کودک، چگونگی دستیابی به
همراه با شبنم مقدمی راجع به فیلم کودکانه «شکلاتی»
عبارات مهم : فرزند
تا اینجای سال سه فیلم از شبنم مقدمی اکران شده است با سه دنیای کاملا متفاوت. «آباجان» که به تازگی نسخه خانگی اش هم به بازار آمده، درامی اجتماعی است با داستانی از سال های دهه شصت. چالش مقدمی در این فیلم صحبت با لهجه ترکی و ترسیم شمایلی باورپذیر از یک زن منزل دار، با مختصات بانوان سال های دهه شصت هست. از این بازیگر تابستان امسال کمدی «اکسیدان» اکران شد که هم کلی حاشیه داشت و هم به فروش 11 میلیارد تومانی دست یافت.
نقشی که مقدمی در فیلم حامد محمدی بازی می کند، تفاوتی اساسی با نقش های کارنامه اش دارد. او زنی است میانسال و ثروتمند که دلبسته مردی جوان شده. تضاد موقعیت و اغراق های رفتاری و فیزیکی کاراکتر بخشی از کمدی «اکسیدان» را شکل می دهد. زن مقدمی از یک ماه پیش فیلم کودکانه «شکلاتی» را روی پرده دارد. چالش اساسی او در فیلم سهیل موفق، شکل دادن به نقشی است که اقتدار، مادرانگی، جذابیت و رنگی از کودکی داشته باشد. مقدمی به خوبی از بعد ریزه کاری نقش برآمده و البته این تلاش در جشنواره کودک اصفهان به چشم داوران آمد.
همراه با شبنم مقدمی راجع به فیلم کودکانه «شکلاتی»
فیلم اکسیدان
او به خاطر «شکلاتی» دیپلم افتخار عالی ترین بازیگر را به دست آورد. راجع به این فیلم با شبنم مقدمی گفت و گو کرده ایم و علاوه بر آن نقبی زده ایم به اوضاع سینمای کودک، چرایی کمرنگ بودن بازیگران صورت در فیلم های کودک و چند توصیه دیگر. این را هم اضافه کنیم که شبنم مقدمی «درساژ» و «خجالت نکش» که دو فیلم با دو عنوان کاملا متفاوت هستند را بازی کرده تا روند تنوع کارنامه اش ادامه داشته باشد.
همراه با شبنم مقدمی راجع به فیلم کودکانه «شکلاتی» که روزهای نهایی اکران را سپری می کند. از او راجع به مواجهه بازیگران حرفه ای با سینمای کودک، چگونگی دستیابی به
در کارنامه شما فیلم و نقش متنوع، زیاد دیده می شود ولی جای یک فیلم کودک (که تمام و کمال جهت این گروه سنی باشد) خالی بود. هنگامی که سهیل موفق پیشنهاد داد، می خواستید کارنامه تان را تکمیل کنید یا واقعا دلتان با فرزند ها بود؟
حتما و صد در صد دلم با فرزند ها بود و هست، من جهت تکمیل کارنامه و پرونده ام، کاری را که دوست نداشته باشم، انجام نمی دهم. فرزند ها را دوست دارم و کارکردن برایشان و کنارشان برایم لذت بخش هست. از سویی هم، نیت گروه سازنده این بود که فیلمی بسازد که فرزند ها از دیدن آن لذت ببرند و چیزی هم یاد بگیرند، این نشانه را دوست دارم، گرچه به رغم همه زحمات، فیلم به موقع و درست دیده نشد.
طبیعتا بازیگر به عنوان یکی از عنصرهای مهم و مهم، هنگامی که جلوی دوربین یک فیلم کودکانه می رود باید به دستور زبانی برسد که ابتدا مورد پسند کودکان باشد. دنیای شخصیت را چطور پیدا کردید؟
همراه با شبنم مقدمی راجع به فیلم کودکانه «شکلاتی»
راستش این است که دریافتن دنیای درون فرزند ها، برایم سخت نیست، کودکانگی هایم را حفظ کرده ام و اجازه ندادم که گذر ایام، و مشکل بزرگسالی کودک درونم را بکشد. بنابراین به قول مولانا «چونک با کودک سر و کارم فتاد/ هم زبان کودکی باید گشاد» را بلدم. می توانید از فرزند هایی که در «شکلاتی» با من بودند بپرسید. اندازه آنها شدن را بلدم.
فیلم شکلاتی
کاراکتری که بازی می کنید ابتدا شخصیتی جدی و مقتدر است که قوانین چارچوب بندی شده است اش نسبتی با دنیای سرخوش و رهای کودکان ندارد. آرام آرام ولی با فرزند ها همراه می شود و گویی یکی از آن ها هست. پروسه عوض کردن تدریجی شخصیت را می شود توی بازی تان دید. برداشت ما درست است که این نوع بازی سهل و ممتنع است؟
همراه با شبنم مقدمی راجع به فیلم کودکانه «شکلاتی» که روزهای نهایی اکران را سپری می کند. از او راجع به مواجهه بازیگران حرفه ای با سینمای کودک، چگونگی دستیابی به
نه برداشت تان درست نیست! و سهل و ممتنع در بازیگری وجود ندارد. راجع به بازیگری به معنای حرفه ای و صحیح آن صحبت می کنیم البته. شخصیتی که طراحی کرده بودم، درواقع تلاش می کرد، به نوعی مفاهمه با کودکانی که به هر علت با آنها سر و کار داشت برسد. با خواسته هایشان تا جایی که ممکن است همراه باشد و در عین حال جهت مدیریت کردن اوضاع و احوال گاهی ناچار است سخت تر عمل کند. ولی اگر دقت کرده باشید، زن مرمری قصه، کودکی پنهانی در گفتار و رفتارش هست، که تلاش در کنترل آن دارد.
پیش از این تجربه همبازی شدن با فرزند ها را داشته اید ولی دنیای «شکلاتی» متفاوت هست. از بده بستان با آن ها می گویید؟ از یک جایی به بعد انگار دوربین را فراموش کرده اید و با هم راحت هستید.
پاسخ این پرسش تان در جواب پرسش های قبل هست. من خودم را در دنیای فرزند ها رها می کنم و با آنها و دنیای ارزش یکی می شوم، غیر از این باشد، با کودک و جهت کودک کار کردن ممکن نیست.
همراه با شبنم مقدمی راجع به فیلم کودکانه «شکلاتی»
نیاز به یادآوری نیست که حساسیت ها در فیلم های کودکانه دوچندان هست. نه تنها عنوان مطرح شده است که دیالوگ های به ظاهر ساده، نوع بیان، نوع حرکت و… تاثیری عمیق روی فرزند ها دارد. احیانا با این دغدغه مواجه بودید یا خودتان را به کارگردان سپردید؟
همه مواردی که اشاره کردید، چه در وقت دورخوانی های پیش از شروع فیلمبرداری با سهیل موفق و چه پیش از آن در وقت نگارش متن، مورد توجه خاص قرار داشت. حواس مان جمع بود که جمله ای، رفتاری، یا توصیه ای وجود نداشته باشد که کوچکترین تاثیر منفی بر فرزند ها و دنیایشان بگذارد. این حساسیت ها در تمام طول فیلمبرداری وجود داشت.
«شکلاتی» چند مشخصه دارد. توصیه مهم آن، تلاش جهت دادن اعتماد به نفس به فرزند ها هست. از آن سو روی بدبختی ها دست نگذاشته بلکه قهرمان مهم یک زندگی شیک و لاکچری دارد. این مدل فیلم ها در هالیوود زیاد ساخته می شود. حتما موافقید که فرزند های ما به این دست فیلم ها بیش از پیش نیاز دارند، درست است؟
بله با شما موافقم، همان طور که می دانیم امروزه دسترسی به محصولات فرهنگی خارجی، اقسام فیلم و کارتون جهت فرزند ها، به سادگی ممکن هست؛ فیلمی که ما جهت کودک تولید می کنیم، درواقع باید آنقدر کیفیت داشته باشد که بتواند آنها را جذب کند، تا کمتر سراغ نمونه های خارجی بروند. رقابتی که خودمان هم می دانیم، ممکن نیست ولی می شود تا جایی که در توان مان هست، تلاش کنیم تا چشم و نظر کودکمان را به سمت و سوی آثاری جذب و جلب کنیم که از دل فرهنگ خودمان بیرون آمده.
اتفاق مثبت دیگر اینکه «شکلاتی» از بازیگران حرفه ای مثل شما بهره گرفته. باز هم این مدلی است که آن طرف زیاد کاربرد دارد ولی سینمای کودک ما گویی ابا دارد سراغ بازیگر حرفه ای و مطرح برود. به نظر شما علت این نگرش چیست و چه پیامدی دارد؟
من قبول ندارم که سینمای کودک سراغ بازیگر حرفه ای نمی رود، اگر مرور کنیم با هم، حضور حرفه ای ترین ها را شاهد هستیم؛ زن سوسن تسلیمی، زن معتمدآریا، آقای کیانیان و خیلی های دیگر… البته، اینکه سینمای کودک، به رغم همه شعارها رونق سال های قبل را ندارد، شاید باعث شده است سازندگان کمتر به خود اجازه پیشنهاد دادن به حرفه ای ها را بدهند. سهیل موفق هنگامی که پیشنهادش را با من مطرح کرد، با این چشم انداز همراه بود که قرار است با ساخت این فیلم قدم مثبتی برداریم جهت بازگشت به دوران طلایی سینمای کودک، زمانی که «گلنار» و «پاتال» و «سفر جادویی» و… جهت فرزند ها ساخته می شد.
راستش من هم با آرزویش همراه شدم، تا قدمی هم من برداشته باشم. شرایط اکران و پخش و تبلیغات، آنقدر بد بود که همه اندیشه و آرزوها برباد رفت… فیلم با تعداد کمی سینما، در مدت کوتاهی که مشمول بر وقت آلودگی هوای پایتخت کشور عزیزمان ایران و زلزله کرمانشاه و پایتخت کشور عزیزمان ایران و… هم می شد، اکران شد و آنقدر که انتظار می رفت دیده نشد. به هر حال فیلمی که در جشنواره کودک، 9 سانس فوق العاده گرفته بود، باید بیش از این مورد توجه قرار می گرفت. خب، منِ بازیگر، اگر بارِ بعد پیشنهاد فیلم کودک داشته باشم، حتما به این فکر خواهم کرد که زحمتی که می کشم آیا هدر نمی شود؟ حتما می دانید بودجه ای که فیلم های کودک دارند، آنقدری نیست که بازیگر حرفه ای بتواند دستمزد واقعی اش را دریافت کند، بنابراین، کارکردن در فیلم سینمایی جهت کودکان، جهت بازیگر به قولی نه دنیا دارد و نه آخرت!
راستی آیا تا قبل از «شکلاتی» فیلم کودک بازی نکرده بودید؟ و اگر پیشنهاد باشد اولویت اولتان جهت پذیرش است یا نه؟
پیش از شکلاتی هم فیلم کودک دارم. قصه من و دوچرخه بابام به کارگردانی فیاض موسوی، در همین جشنواره کودک هم بود در چند جشنواره جهانی هم خوش درخشید. من هم جایزه سرو نقره ای عالی ترین بازیگر تلویزیون را همان سال گرفتم جهت همین فیلم. راجع به حضور دوباره در فیلم های سینمای کودک هم راستش، امیدوارم سینمای کودک به گونه ای احیا شود که مثل سال هایی که «مشق شب» و «باشو غریبه کوچک» و «گلنار» و «خانه دوست کجاست» و… تولید می شد، دل همه مان بلرزد جهت حضور در این فیلم ها.
اصولا با سهیل موفق جهت رسیدن به شرایط مطلوب چالش داشتید؟
اصولا از آن دسته بازیگرانی هستم که تلاش می کنم با کارگردانم به تعامل برسم. سهیل موفق، سینمای کودک را خیلی خوب می شناسند. درواقع فرزند همین سینماست بعد کاملا جهت بازیگر قابل اعتماد بود. با هم خیلی سریع به نقطه یکسان رسیدیم. پیشنهادپذیر است و خوش اخلاق، بنابراین همه چیز خوب پیش رفت.
کودکی شبنم مقدمی
دسترسی فرزند ها به فیلم و سریال های روز ساده شده است و قاعدتا سلیقه ارزش عوض کردن کرده و سخت پسند شده است اند. در این شرایط به عنوان یک بازیگر صاحب تجربه، سینمای ما جهت فرزند ها چه کار می تواند بکند؟
به نظرم آن کسی که می تواند فکری راجع به این قضیه کند و راهکاری ارائه دهد، بازیگر نیست! این عنوان بسیار اهمیت دارد و باید گروهی کارشناس زبده روی آن کار کنند، تا همین حال هم دیر کرده ایم! چیزی که مسلم هست، اینکه سالی یک بار یک جشنواره ای برگزار شود، اسمش «کودک» باشد، تعدادی فیلم هم که به هزار مشکل خود را به آنجا رسانده اند، در چند نوبت محدود اکران شوند و بعد از آن یا نمایش عمومی نگیرند و یا با تعداد محدودی سینما اکران شوند، نمی شود راه مقابله با این همه محصول فرهنگی خارجی که از در و دیوار می ریزند روی سر فرزند های ما!
خانم مقدمی، رابطه تان با فیلم های کودک روز دنیا و مشخصا انیمیشن چطور است؟
فیلم ها و کارتون های روز را تا جایی که ممکن باشد می بینم. گفتم که کودکی هایم هنوز زنده اند.
همسفر با فرزند ها
ستاره هایی که فیلم کودک بازی کرده اند؛ حضورشان چه تاثیری داشته است؟
فاطمه معتمدآریا
فعالیتش را با کارهای عروسکی شروع کرد و نامش به عنوان یکی از عوامل اصلی، به «مدرسه موش ها» گره خورده. معتمد آریا هنگامی که هم به عنوان بازیگری مطرح آشنا می شد، چند باری به سینمای کودک گریز زد که حاصلش سه فیمل سینمایی شد: «کلاه قرمزی و پسرخاله، یکی بود یکی نبود و کلاه قرمزی و سروناز» در این سه فیلم هم نقش او پررنگ است و هم با نوع بازی اش بخشی از موفقیت فیلم ها را رقم زده. کیفیت بازی او نیز اوج است و نقش در جهت فهم کودکانه است.
لیلا حاتمی
سال 80 و در حالی که لیلا حاتمی به عنوان اشخاص محبوب آشنا می شد، مرضیه محبوب جهت فیلم «مربای شیرین» سراغ او رفت. این فیلم براساس داستان هوشنگ مرادی کرمانی ساخته شد. حاتمی در «مربای شیرین» نقش مادر فرزند ای باهوش را بازی می کرد و بازی اش باید هم در تقابل با فرزند فیلم و هم جهت فرزند هایی که مخاطب آن هستند، مطابق با استاندارد باشد. حاتمی توانست تصویری باورپذیر از یک مادر مقتدر و مهربان به نمایش بگذارد.
ترانه علیدوستی
تلاش ترانه علیدوستی جهت شکل گیری یک اتفاق نتیجه نداد. قرار بود نخستین انیمیشن- رئال سینمای کشور عزیزمان ایران فیلم خاص شود ولی نشد. هاتف علیمردانی و محمد لطفعلی کم تجربه بودند و قصه ای که جهت «راز دشت تاران» نوشتند کم ملات. با این حال ترانه علیدوستی جهت بازی رد آن وسوسه شد و یکی از نقش ها را پذیرفت. فیلم مورد توجه قرار نگرفت و بازی علیدوستی تبدیل به یکی از بدترین های کارنامه اش شد.
کریمی و فرخ نژاد
گذر نیکی کریمی و حمید فرخ نژاد هم به سینمای کودک افتاده هست. این دو بازیگر سال 88 در فیلم «همبازی» بازی کردند که غلامرضا رمضانی کارگردانی اش را برعهده داشت. جواد عزتی هم در فیلم بود ولی آن وقت هنوز به موقعیت امروز نرسیده بود. با این حال بار کمدی فیلم را بر دوش کشید و عامل جذابیت آن بود. تلاش کریمی و فرخ نژاد در «همبازی» نتیجه داد و آن ها موفق شدند در جهت دغدغه و منظور فیلم بازی کنند؛ در نقش یک زن و شوهر.
امین حیایی
سید جواد هاشمی سال 90 «آهوی پیشونی سفید» را ساخت و یکی از نقش های مهم را به امین حیایی سپرد. این فیلم براساس قصه های عامیانه ساخته و حیایی نقش آقا موشه را بازی می کرد. او در جان دادن به نقش موفق عمل کرد و بازی اش در این نقش فانتزی قابل قبول بود. «آهوی پیشونی سفید» از بازیگران مطرح دیگری مثل محمدرضا شریفی نیا، گوهر خیراندیش و امین زندگانی بهره می برد. چندی پیش نیز قسمت دوم آن ساخته شد.
برترینها / روزنامه هفت صبح/ احمد رنجبر
واژه های کلیدی: فرزند | همراه | بازیگر | سینمای | کودکانه | بازیگری | سینمایی | بازیگران | شبنم مقدمی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
